Gra w szachy jest nie tylko sportem, ale również rodzinną rozrywką czy treningiem umysłu. Niezależnie od celu warto nauczyć się w nią grać. W poprzednim artykule opisaliśmy podstawowe zasady gry w szachy, dzisiaj omówimy kolejny krok, czyli rozpoczęcie rozgrywki.
Pierwszy krok w stronę rozgrywki szachowej
Na samym początku warto zapytać kogoś z rodziny, czy przypadkiem nie umie grać w szachy. Ta gra była i jest popularna w wielu grupach społecznych, więc statystycznie jest duża szansa, że w rodzinie znajdzie się ktoś z taką umiejętnością. Mnie w szachy nauczył grać wujek, którego w ogóle nie podejrzewałem o takie hobby. Warto więc próbować nawet tam, gdzie nie spodziewamy się znaleźć szachisty. W szachy umie także grać mój ojciec, jednak dziwnym trafem nie postanowił mnie tego nauczyć, nawet gdy wykazywałem taką chęć. Jeśli nie znajdziecie nikogo w rodzinie lub ta osoba nie wyrazi chęci wspólnej gry to popytajcie wśród znajomych. Choć jest to bardzo mało prawdopodobne, ale jeśli nie znajdziesz nikogo wśród rodziny i znajomych, warto wtedy zainstalować sobie jedną z wielu darmowych aplikacji szachowych i grać z komputerem lub z prawdziwymi przeciwnikami przez internet.
Warunki sprzyjające nauce gry w szachy
Choć wydawać się może inaczej, to wiek rozpoczęcia grania w szachy nie ma większego znaczenia. Oczywiście lepiej zacząć jak najwcześniej, ale to głównie z takiego powodu, że wtedy można dłużej cieszyć się tą umiejętnością. Najważniejsze co trzeba posiadać przed rozpoczęciem rozgrywki to odpowiednie nastawienie. Początki każdej nauki bywają trudne, szczególnie w grach, w których liczy się doświadczenie. Początkowe partie zawsze będziesz przegrywać, taka jest natura szachów (w przeciwnym wypadku powinieneś poważnie pomyśleć o karierze szachowej, ponieważ ewidentnie masz do tego ogromne predyspozycje). Staraj się zachować zimną krew i nie zniechęcać. Jeśli grasz z prawdziwym przeciwnikiem to unikaj cofania. Wielu partnerów szachowych na to pozwala podczas nauki nowicjusza, jednak lepiej jest dociągnąć grę do końca lub zacząć całą rozgrywkę od nowa. W przypadku gier przeciwko komputerowi cofanie może Cię trochę nauczyć, a czy na to się zdecydujesz zależy tylko od Ciebie.
Dobrze jest wyrobić sobie przyjemne wspomnienia związane z szachami. Ludzki mózg działa na zasadzie skojarzeń. Jeśli podczas gry będziecie mieli smaczne przekąski, dobry napój lub miłą muzykę w tle, to chętniej będziecie chcieli wracać w przyszłości do gry. Ważna jest również pora. Nowe połączenia neuronowe, czyli między innymi nauka gry w szachy, utrwalają się podczas snu. Warto więc rozważyć po nauce chociaż małą drzemkę lub zaplanować to wydarzenie na wieczór i po lekcji udać się bezpośrednio do snu.
Podsumowanie
Szachy muszą po pierwsze sprawiać radość. Jeśli czujesz, że podczas gry, po niej lub przed nią pojawiły się u Ciebie negatywne uczucia, to spróbuj dojść do ich źródła i daj sobie czas. Nie umawiaj się na kolejne gry, dopóki nie będziesz chociaż przypuszczał co może być powodem. Najczęstszymi powodami są:
- Obawa przed byciem wyśmianym z powodu słabej umiejętności gry. Nie powinieneś się tego bać, każdy kiedyś zaczynał i każdy na początku robił błędny. Dodatkowo w szachach każdy popełnia błąd w każdej rozgrywce, nawet mistrzowie świata. Opiniom ludzi, którzy tego nie rozumieją, nawet nie warto się przejmować.
- Wyrzuty sumienia po przegranej grze. Często w szachach bywa tak, że przegrywa się z pozoru wygraną grę. Między innymi to przyczynia się do tego, że jest to tak dobra gra. Pewnie pewnego razu uda Ci się wygrać z pozoru przegraną grę, kij zawsze ma dwa końce. Pamiętaj, że powiedzenie “przegrane uczą nas najwięcej”, nie jest tylko pustym sloganem. Życie byłoby nudne, gdy cały czas się tylko wygrywało. Poza tym spróbuj wczuć się w radość przeciwnika, jego uczucia też są ważne.
- Zrezygnowanie, przytłoczenie trudnością szachów i mówienie sobie, że nigdy nie będę najlepszy. Gdyby na świecie liczyło się jedynie pierwsze miejsce, to nigdy nigdy by niczego nie robił. Każdy gra na jakimś poziomie i na każdym poziomie gra może dawać tyle samo radości. To że zacząłeś naukę gry w szachy w późnym wieku nie znaczy, że nigdy nie wygrasz żadnego turnieju.
